پس از پایان فعالیت مجمع کبیر (بین 250 تا 200 قم)، که با سلطه یونانیان بر سرزمین فلسطین (332.140 قم) همزمان است، دوره اى جدید آغاز مى شود. از حدود سال 160 قم مجمعى به نام سنهدرین(1) یا مجمع عالى دینى و قضایى یهودى شروع به فعالیت مى کند. سنهدرین متشکل از 71 تن از عالمان و کاهنان یهودى بود و فعالیّت آن در دوره حکومت حشمونائیم (گروهى یهودى که در مبارزه با یونانیان پیروز شدند و در سال هاى 140 تا 37 قم حکومت کردند) و ابتداى دوره رومیان (37 قم به بعد) ادامه داشت. این دوره دوره زوگوت(2) نام گرفته است، زیرا پنج جفت (زوگوت: جفت ها) از عالمان معروف یهودى رهبرى سنهدرین را در این دوره بر عهده داشتند. از هر جفت، یکى ناسى(3) (رییس) بود که ریاست سنهدرین را به عهده داشت و دیگرى آو بت دین(4) قائم مقام ناسى و رییس دادگاه شرع بود. آخرین جفت از این رهبران هیلل و شَمّاى، صاحبان دو مکتب فقهى معروف یهودى، بودند و با فوت ایشان (حدود 10 تا 30 م) دوره «جفت ها» (زوگوت) به پایان رسید.
1. Sanhedrin
2. zugot
3. nasi
4. av bet din