اگر آغاز شریعت یهود را از زمان خروج بنى اسرائیل از مصر و نزول ده فرمان (حدود 1280قم) بدانیم، شریعت یهودى نزدیک به 33 سده قدمت دارد. در این دوران طولانى، تحوّلات و تطوّرات بسیارى در این نظام راه یافته است. با این همه، تاریخ شریعت یهود را مى توان به دو دوره اصلى تقسیم کرد: دوران «شریعت مکتوب»، و دوران «شریعت شفاهى». شریعت یهودى با تورات آغاز شد و آنگاه رفته رفته مباحث شریعت شفاهى شکل گرفت تا آنکه نهایتاً در شکل «میشنا» و «تلمود» تدوین شد (که توضیح این دو خواهد آمد). شکل گیرى شریعت شفاهى تأثیرات بسیارى بر شریعت و حیات یهودى بر جاى گذاشت. دوره هاى شریعت یهودى که در ذیل به طور مختصر مورد اشاره قرار مى گیرد از ده دوره تشکیل مى شود که سه دوره اوّل آن دوره هاى «شریعت مکتوب» است و هفت دوره دیگر آن که از دوره تنّائیم ـ یعنى دوره اى که در آن، شریعت شفاهى رسماً تدوین مى شود ـ آغاز مى گردد دوره هاى «شریعت شفاهى» مى باشد.