به اعتقاد محقّقان اسلامى اعمّ از شیعه و اهل سنّت قرآن نه تنها در زمان نزول، دست خوش تغییر نشده، بلکه پس از آن تا به امروز نیز تغییرى نکرده و آنچه هم اکنون در دست ماست همان قرآن نازل شده بر پیامبر است. احتمال تحریف در قرآن از شبهات بى اساسى است که مطرح شده است. (مراد از تحریفى که مورد بحث ماست، کم یا زیاد یا تبدیل شدن قرآن موجود نسبت به قرآن واقعى است).
درباره تحریف، روایاتى نقل شده، که بعضى ضعیف و بعضى به معناى تحریف معنوى و بعضى به معناى تفسیر کلمات و جمله هاى قرآن است.
بعضى چنین مى پندارند که این گونه روایات تنها در بعضى از کتب شیعه آمده است، در حالى که چنین روایاتى در کتب برادران اهل سنّت نیز دیده مى شود، به عنوان نمونه به کتاب هاى ذیل مراجعه فرمایید.
ولى این روایات علاوه بر آنچه گفته شد، مخالف با کتاب و سنّت معتبر است، زیرا قرآن کتابى است که هیچ گونه باطلى، از پیش رو و از پشت سر به سراغش نمى آید:(لاَّ یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلاَ مِنْ خَلْفِهِ). این آیه نفوذ هر گونه باطلى را در قرآن (از جمله تحریف) در زمان نزول و در زمان هاى بعد، از سوى هر شخص یا گروهى نفى مى کند.
در جاى دیگر مى فرماید: «ما قرآن را نازل کردیم و به طور قطع ما حافظ و نگهبان آن هستیم; (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ)». و همچنین حدیث ثقلین که تمسّک به کتاب را تا دامنه قیامت واجب و عدم جدایى آن از عترت را تا هنگام ورود بر حوض و در محضر پیامبر، فرض نموده، دلیل بر عدم تحریف قرآن تا پایان دنیاست، زیرا دستور تبعیت از کتاب تحریف یافته به کسى داده نمى شود.
حقیقت آن است که ادعاى تحریف، محاربه با اساسى ترین رکن اسلام است و متأسّفانه برخى از نابخردان براى اختلاف افکنى میان مسلمانان و از کار انداختن صداى دلسوزانه منادیان وحدت اسلامى، همواره دنبال فتنه انگیزى بوده و یکى از مسائلى که پیوسته آن و امثال آن را مطرح مى کنند، اتهام اعتقاد به تحریف قرآن به برخى از مذاهب اسلامى است غافل از آن که با این کار خودشان تقویت نمى شوند، بلکه ناخودآگاه قرآن تضعیف مى گردد و شبهه تحریف در اذهان زنده مى شود.
آنچه مسلّم است، این که اکثریت قریب به اتّفاق علماى فریقین تحریف را ردّ کرده اند و لذا به هیچ مذهبى نمى توان نسبت قول به تحریف داد و معتقدان به تحریف قرآن، جماعت قلیلى هستند که با توجّه به ادّله متقن که اجمالا به آن اشاره شد، عقیده آنان باطل و قول آنان بى اساس است.
اساساً چگونه دست تحریف گران به سوى کتابى باز مى شود که از آغاز نزول آن، پیوسته در همه محافل در نماز و غیر نماز قرائت مى شده و در هر عصر و زمان حافظان فراوانى داشته و حتّى کاتبان وحى را به هنگام نزول تا چهل نفر نوشته اند و تمام تعلیمات مورد نیاز مسلمانان در آن بوده و هست و به یقین احتمال تحریف در چنین کتابى غیر عاقلانه است.
1 . توضیح کامل را در این زمینه در کتاب انوارالاصول، ج 2، ص 340 مطالعه فرمایید.
2 . مسند احمد، ج 1، ص 394 ; صحیح ترمذى، ج 5، ص 191.
3 . فصلت، آیه 42.
4 . حجر، آیه 9.
