1. شرعى و عقلى(1): اوّلى عبارت است از وجوبى که منحصراً از طریق دلیل شرعى ثابت شده باشد مثل وجوب نماز و مانند آن.
دومى عبارت است از وجوبى که به حکم عقل ثابت شده باشد مانند وجوب مقدّمه واجب.
2. مولوى و ارشادى(2): اوّلى عبارت است از وجوبى که توسّط امر شارع بدون دخالت حکم عقل، ثابت شده باشد. مثل وجوب نماز.
دومى عبارت است از وجوبى که توسّط دستور شرعى، با پیش زمینه حکم عقل ثابت شده باشد، مانند وجوب اطاعت خدا.
3. واقعى و طریقى(3): اوّلى عبارت است از وجوبى که با دلیل شرعى ثابت شده باشد ومتعلّق آن داراى مصلحت باشد.
دومى عبارت است از وجوبى که متعلّق است به عملى که عنوان طریقیت دارد مثل وجوب احتیاط در اطراف علم اجمالى که طریق درک واقع است.