در ارتباط با سؤال دوم (هدف دین چیست؟) باید گفت: شکى نیست که هدف اساسى دین به اعتقاد ما قبل از هر چیز، مؤمن ساختن انسان ها به دو اصل مبدأ و معاد است، ایمانى که به زندگى، جهتى مشخص مى دهد و شکل و شیوه خاصى از زندگى و بایدها و نبایدها و احکام و قوانین را طلب مى کند و این قوانین سبب مى شود تا انسان از گذرگاه حیات به سلامت بگذرد و از لغزشگاه هاى خطرناک آن نجات یابد لغزشگاه هایى که گاه از وسوسه هاى درونى انسان نشأت مى گیرد، و گاه روابط و مناسبات ظالمانه اجتماعى که آن نیز ریشه در کشش هاى منفى نفسانى انسان دارد آن را به وجود مى آورد. هدف، نجات انسان از همه این لغزشگاه ها و رساندن او به ساحل امن و امان است و چنین چیزى با وضع یک سرى از قوانین و بایدها و نبایدها تحقّق مى پذیرد که بر اساس باورهاى دینى عرضه مى شود.

در ارتباط با سؤال سوم و اینکه انسان در چه حوزه هایى نیاز به هدایت دینى و در نتیجه نیاز به وضع قانون و بایدها و نبایدها دارد مقدّمتاً باید گفت: انسان در مسیر زندگى خود نیازهاى گوناگونى دارد و چون پاسخ گویى به آن نیازها، رفتارهاى متفاوتى را مى تواند داشته باشد، شریعت دینى و در نتیجه فقه به اعتقاد ما رفتار احسن و انفع را تعیین مى کند و مى گوید: کدامین رفتار مى تواند نیازها را به صورت صحیحى برطرف سازد؟