رسول خدا(صلى الله علیه وآله)خضاب مى کرد و امیرمؤمنان(علیه السلام)گاه از خضاب پرهیز داشت(1) و لباس خشن مى پوشید و امام صادق(علیه السلام)لباس نرم و فاخر،(2) رسول خدا(صلى الله علیه وآله)و على(علیه السلام) حکومت مى کنند سایر ائمّه(علیه السلام)حکومت تشکیل نمى دهند. امام حسین(علیه السلام) قیام مى کند. امام حسن(علیه السلام)صلح مى کند و ده ها نمونه از این قبیل، حاکى از تأثیر شرایط زمان و مکان در سیره عملى پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)و امامان معصوم(علیهم السلام)است. بدیهى است هر کدام از معصومان اگر در شرایط دیگرى قرار مى گرفتند همان اقدام را انجام مى دادند، پس تغییر سیره، به معناى تغییر ارزشها یا احکام یا اصول نیست.
1 . نهج البلاغه، حکمت 17. و سئل(علیه السلام) عن قول الرسول(صلى الله علیه وآله) «غیّروا الشیب و لا تشبّهوا بالیهود» فقال(علیه السلام): إنّما قال(صلى الله علیه وآله) ذلک والدّین قُلّ فأمّا الآن و قد اتّسع نطاقه و ضرب بجرانه فامرؤٌ و ما اختار.
2 . مجموعه آثار استاد مطهرى، ج 21، ص 152.