1. علی بن حسین بن موسى بن بابویه قمى(م 329): شهید اوّل در کتاب ذکرى در مورد على بن بابویه آورده است:
«پیروان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) هنگامى که دسترسى به نص روایت نداشتند، دستورالعمل خود را از رساله على بن بابویه مى گرفتند، چون به او اعتماد و اطمینان داشتند».
در کتاب رجال نجاشى شرح حال مفصلى از او آمده، گفته است: «شیخ القمیّین فی عصره و متقدّمهم و فقیههم و ثقتهم; او در عصر خود بزرگ اهل قم، پیشگام و فقیه و مورد اطمینان آنها بود». کتاب الشرایع وى معروف به «الفقه الرضوى» است.
2. حسن بن علی بن ابی عقیل عمانی: کتاب تأسیس الشیعه، ابن ابى عقیل را این گونه معرفى مى کند:
«شیخ الشیعة و وجهها و فقیهها... المؤسّس فی الفقه... له کتب کثیرة فی کلّ الفنون الإسلامیة اشتهر بالفقه و التفریع و صنّف فیه کتاب «المتمسّک بحبل آل الرسول»... کان معاصراً للکلینى و لعلی بن بابویه; ابن ابى عقیل بزرگ شیعه، چهره درخشان و فقیه شیعه بود... او در فقه مؤسّس بود. در تمام فنون اسلامى کتابهاى فراوانى دارد اما شهرت او از ناحیه فقه و فروعات آن است، در فقه کتاب «المتمسّک بحبل آل الرسول» را نوشته است و با «کلینى» و «على بن بابویه» معاصر بوده است».
3. محمّد بن احمد بن جنید ابوعلی کاتب الاسکافی(م 381): در کتاب تأسیس الشیعة، فصل دهم، علم الفقه، ص 302 مى نویسد:
«ابن الجنید شیخنا الأقدم و فقیهنا الأعظم محمّد بن أحمد بن جنید أبوعلی کاتب الاسکافی، کتب فی فروع الفقهیة فعقد لها الأبواب و قسّم فیها المسائل و جمع بین النظائر و استوفى ذلک غایة الاستیفاء; از بزرگان قدما و فقیه ما محمّد بن احمد بن جنید ابوعلى کاتب اسکافى در فروع فقهى کتاب نوشته و ابوابى را براى آن قرار داده و مسائل را در آن تقسیم بندى کرده و بین نظائر جمع کرده است و حق مطالب را به طور کامل ادا کرده است».
4. محمّد بن علی بابویه (شیخ صدوق) (م 381): گرچه او را در طبقه محدّثین مى دانند، اما کتابهایى فقهى نیز براى او ذکر کرده اند. که در کتاب الذریعة به برخى از آنها اشاره شده است. به عنوان نمونه کتاب هاى: جوابات المسائل القزوینیات; جوابات المسائل النیشابوریة; مسائل نکاح، وصایا، وضو و وقف.
1. ابن ندیم گفته است: ابن بابویه از فقیهان شیعه و مورد اعتماد آنان است. امام حسن عسکرى(علیه السلام) در توقیع شریف خود درباره او فرمود : «مرد بزرگ، مورد اعتماد و فقیه من». (مقدمه بحارالانوار،ج 0 ، ص 76).
2. رجال نجاشى، ج 2، ص 89.
3. حسن بن على بن ابى عقیل، فقیه متکلّم و مورد اعتماد است او در فقه و علم کلام داراى کتاب هایى است که از جمله آن، کتاب «المتمسّک بحبل آل الرسول» است که در میان امامیّه مشهور است. (رجال نجاشى، ج 1، ص 154-153).
4. تأسیس الشیعه، ص 303.
5. همچنین درباره او نوشته اند: «وى داراى کتاب هاى فراوانى است که از جمله آنها کتاب «تهذیب الشیعة لاحکام الشریعه» نام دارد که بیست جلد است. این کتاب مشتمل بر تعدادى از کتب فقهى است مرحوم علاّمه طباطبایى (بحرالعلوم) این گونه وى را ستوده است: محمّد بن احمد بن جنید اسکافى از شخصیت هاى برجسته و از بزرگان طایفه امامیّه است و از دانشوران قدماى این طایفه به شمار مى آید و در علم فقه و ادبیات و تألیف کتاب سرآمد آنهاست». (تنقیح المقال، ج 2، ص 67، باب محمّد، شماره 10305).
6. جایگاه او در دانش، فهم، بینش، فقاهت، بزرگى، وثاقت، فراوانى تألیفات و خوب نوشتن، برتر و بالاتر از آن است که قلم ها و بیان ها آن را تبیین کند. نجاشى در فهرست خود درباره او مى نویسد: محمّد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى، ساکن رى، بزرگ و فقیه ما (امامیّه) است. (وسائل الشیعه، ج 20، ص 21).
7. الذریعة، ج 5، ص 230 تا 240 و ج 20، ص 362 و 372.
