ب) مصلحت محورى و مصالح مرسله

SiteTitle

صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

Username:

Password:

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 
دائرة المعارف فقه مقارن جلد 1
الف) مخدوش شدن جاودانگى احکام اوّلیه اسلامج) عرف محورى و عرفى شدن دین!

اشکال این است که مطابق آنچه گذشت، مصلحت پایه صدور احکام است، فقیه با تشخیص مصلحت حکمى را صادر مى کند و این همان مصالح مرسله برادران اهل سنّت است که هنگام فقدان دلیل شرعى معیّن، به آن تمسّک مى جویند.

به تعبیر دیگر: فقهاى اهل سنّت در مواردى که نص و حکم شرعى وجود ندارد، به مصالح مرسله متمسک مى شوند در حالى که این مطلب مورد قبول فقهاى امامیّه نیست.

پاسخ: اصول فقه شیعه گرچه بر تابعیت احکام از مصالح و مفاسد واقعیه در مقام ثبوت، پاى مى فشارد; لیکن در مقام اثبات آنچه را که به نظر انسان مصلحت مى آید تا وقتى که مفید علم نباشد، پشتوانه استنباط حکم کلى الهى قلمداد نمى کند.(1) به بیان دیگر: مقصود از مصلحتى که فقیه شیعى به آن تمسّک مى کند مصلحتى است که دخالت آن در حکم قطعى باشد در حالى که در مصالح مرسله اهل سنّت مصالح ظنّى نیز مورد قبول است.


1 . اصول الفقه (مظفر)، ج 3، ب 4، دلیل عقلى.
 

الف) مخدوش شدن جاودانگى احکام اوّلیه اسلامج) عرف محورى و عرفى شدن دین!
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma