محرّمات بر یهود

SiteTitle

صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

Username:

Password:

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 
برگزیده تفسیر نمونه جلد 1
بخشى از حیوانات حرام فرار از مسؤولیت به بهانه جبر

(آیه 146) در این آیه به قسمتى از محرّمات بر یهود اشاره مى کند تا روشن شود که احکام مجعول و خرافى بت پرستان نه با آیین اسلام سازگار است، نه با آیین یهود و نه با آیین مسیح که معمولا در احکامش از آیین یهود پیروى مى کند. نخست مى گوید: «و بر یهودیان، هر حیوان ناخن دار ]= حیواناتى که سم یکپارچه دارند[ را حرام کردیم» (وَ عَلَى الَّذِینَ هَادُوا حَرَّمْنَا کُلَّ ذِى ظُفُر).

بنابراین، تمام حیواناتى که سم چاک نیستند، اعم از چهارپایان یا پرندگان، بر یهود تحریم شده بود.

از جمله بعد که سخن از گاو و گوسفند به میان آورده استفاده مى شود که شتر بر یهود حرام بوده است.

سپس مى فرماید: «و از گاو و گوسفند، پیه و چربیشان را بر آنان تحریم نمودیم» (وَ مِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُمَا).

و به دنبال آن، سه مورد را استثنا مى کند: «مگر چربى هایى که بر پشت آنها قرار دارد» (إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا).

«و یا در دو طرف پهلوها» (أَوِالْحَوَایَا).(1)

«و یا آنها که با استخوان آمیخته است» (أَوْ مَااخْتَلَطَ بِعَظْم).

ولى در پایان آیه تصریح مى کند که اینها در حقیقت بر یهود حرام نبود، «این را به خاطر ستمى که مى کردند به آنها کیفر دادیم» (ذلِکَ جَزَیْنَاهُمْ بِبَغْیِهِمْ).

براى تأکید اضافه مى کند: «و ما راست مى گوییم» (وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ).

(آیه 147) از آنجا که لجاجت یهود و مشرکان مسلّم بوده و امکان داشت اصرار کنند و پیامبر(ص) را تکذیب نمایند، در این آیه خداوند به پیامبرش دستور مى دهد: «اگر تو را تکذیب کنند (و این حقایق را نپذیرند)، به آنها بگو: پروردگار شما، رحمت گسترده اى دارد» (فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ ذُو رَحْمَة وَاسِعَة).

و به شما مهلت مى دهد، شاید از عمل خویش پشیمان شوید و به سوى خدا بازآیید.

و اگر باز از مهلت الهى سوءاستفاده کنید کیفر شما حتمى است «و مجازات او از مجرمان دفع شدنى نیست» (وَ لاَیُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ).

این آیه به خوبى عظمت تعلیمات قرآن را روشن مى سازد که بعد از شرح این همه خلافکارى هاى یهود و مشرکان، باز آنها را فوراً تهدید به عذاب نمى کند، بلکه نخست با تعبیرات آکنده از محبّت راه بازگشت را به روى آنها گشوده تا تشویق شوند و به سوى حق بازگردند، امّا براى اینکه رحمت پهناور الهى باعث جرأت و جسارت و طغیان آنان نگردد و دست از لجاجت بردارند، در آخرین جمله آنها را تهدید به مجازات مى کند.

 

 


1. «حوایا» جمع «حاویه»، به معنى مجموعه محتویات شکم حیوان است که به صورت یک کره مى باشد و امعا درون آن قرار گرفته است.

بخشى از حیوانات حرام فرار از مسؤولیت به بهانه جبر
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma