کسب و اکتساب به معنى تحصیل کردن چیزى از روى اراده و اختیار است. بنابراین جمله «بَلى مَن کَسَبَ سَیِّئةً» اشاره به کسانى است که با علم و اختیار مرتکب گناهان مى شوند.
تعبیر «کسب» شاید از این نظر باشد که گناهکار در یک محاسبه کوته بینانه انجام گناه را به سود خویش و ترک آن را به زیان خود مى پندارد.