(آیه 31) این آیه با صراحت مى گوید: «اگر از گناهان بزرگى که از آن نهى مى شوید پرهیز کنید، گناهان کوچک شما را مى پوشانیم; و شما را در جایگاه خوبى وارد مى سازیم» (إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّـَاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیمًا).
از تعبیر کبائر و سیّئات استفاده مى شود که گناهان بر دو دسته اند: دسته اى که قرآن نام آنها را «کبیره» و دسته اى که نام آنها را «سیّئة» گذاشته است. در آیه 32 سوره نجم به جاى «سیّئة» تعبیر به «لَمَم»(1) نموده و در آیه 49 سوره کهف در برابر کبیره، «صغیره» را ذکر فرموده است.
«کبیره» هر گناهى است که از نظر اسلام بزرگ و پراهمّیت است و نشانه آن مى تواند این باشد که در قرآن مجید تنها به نهى از آن قناعت نشده، بلکه به دنبال آن تهدید به عذاب دوزخ گردیده است مانند قتل نفس، رباخوارى، زنا و امثال آنها.
البتّه گناهان «صغیره» در صورتى صغیره هستند که تکرار نشوند و علاوه بر آن، به عنوان بى اعتنایى یا غرور و طغیان و کوچک شمردن گناه انجام نگیرند.
1. «لمم» بر وزن «قسم»، به معنى کارهاى کوچک و بى اهمّیت است.