بى شک پرستش گوساله سامرى عمل کوچکى نبود. ملّتى که بعد از مشاهده آیات خدا و معجزات موسى(ع) همه را فراموش کنند و با یک غیبت کوتاه پیامبرشان اصل اساسى توحید و آیین خدا را زیر پا گذارده بت پرست شوند، اگر این موضوع براى همیشه از مغزشان ریشه کن نشود وضع خطرناکى بهوجود خواهد آمد و بعد از هر فرصتى به خصوص پس از مرگ موسى ممکن است تمام آیات دعوت او از میان برود و سرنوشت آیین او به خطر افتد. از این رو ضمن دستور توبه و بازگشت به توحید، فرمان اعدام دسته جمعى گروه زیادى از گناهکاران، به دست خودشان، صادر شد.
این فرمان باید به شکل خاصّى اجرا شود. یعنى خودشان شمشیر به دست گیرند و اقدام به قتل یکدیگر کنند که هم کشته شدنش عذاب است و هم کشتن دوستان و آشنایان.
طبق نقل بعضى از روایات، موسى دستور داد در یک شب تاریک، همه کسانى که گوساله پرستى کرده بودند، غسل کنند و کفن بپوشند و صف کشیده شمشیر در میان یکدیگر نهند.
شاید تصوّر شود که این توبه چرا با خشونت انجام گیرد آیا ممکن نبود خداوند بدون خونریزى توبه آنها راقبول فرماید؟
از سخنان بالا روشن مى شود که مسأله انحراف از اصل توحید و گرایش به بت پرستى مسأله ساده اى نبود. در حقیقت، اصول ادیان آسمانى را مى توان در توحید و یگانه پرستى خلاصه کرد. تزلزل این اصل برابر است با از میان رفتن تمام مبانى دین. اگر مسأله گوساله پرستى ساده تلقى مى شد شاید سنّتى براى آیندگان مى گشت. از این رو باید چنان گوشمالى به آنها داد که خاطره آن در تمام قرون و اعصار باقى بماند و هرگز کسى بعد از آن به فکر بت پرستى نیفتد.
