این آیه تأکیدى است بر آنچه در آیه 159 همین سوره در زمینه کتمان حق گذشت. نخست مى گوید: «کسانى که کتمان مى کنند آنچه را خدا از کتاب نازل کرده، و آن را به بهاى کمى مى فروشند، آنها جز آتش چیزى نمى خورند» (إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاًأُولَـئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ).
و هدایا و اموالى که از این رهگذر به دست مى آورند، در حقیقت آتش سوزانى است که وارد وجود آنان مى شود.
سپس به یک مجازات مهمّ معنوى آنها که از مجازات مادّى بسیار دردناک تر است پرداخته مى گوید: «و خداوند، روز قیامت، با آنها سخن نمى گوید; و آنان را پاکیزه نمى کند; و براى آنها عذاب دردناکى است» (وَ لاَ یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَـمَةِ وَ لاَ یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ).
یکى از بزرگ ترین مواهب الهى در جهان دیگر این است که خدا با مردم باایمان از طریق لطف سخن مى گوید. یعنى با قدرت بى پایانش امواج صوتى را در فضا مى آفریند به گونه اى که قابل درک و شنیدن باشد (همان گونه که در وادى طور با موسى سخن گفت). یا از طریق الهام و با زبان دل با بندگان خاصّش سخن مى گوید.
(آیه 175) این آیه وضع این گروه را مشخص تر مى سازد و نتیجه کارشان را در این معامله زیانبار چنین بازگو مى کند: «اینان، همانهایى هستند که گمراهى را با هدایت، و عذاب را با آمرزش، مبادله کرده اند» (أُولَـئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ).
و به این ترتیب از دو سو گرفتار زیان و خسران شده اند.
از این رو در پایان آیه اضافه مى کند: «راستى چه قدر در برابر عذاب خداوند، شکیبا هستند» (فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ).
(آیه 176) در این آیه مى گوید: این تهدیدها و و عده هاى عذاب که براى کتمان کنندگان حق بیان شده است، «به خاطر آن است که خداوند، کتاب (آسمانى) را به حق، (و توأم با نشانه ها و دلایل روشن،) نازل کرده» تا هیچ گونه ابهامى براى کسى باقى نماند (ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ).
با این حال، گروهى به خاطر حفظ منافع کثیف خویش، دست به توجیه و تحریف مى زنند و در کتاب آسمانى اختلافها بهوجود مى آورند.
«و آنها که در آن اختلاف مى کنند، (و با کتمان و تحریف، اختلاف بهوجود مى آورند،) در شکاف (و پراکندگى) عمیقى قرار دارند» (وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِى الْکِتَابِ لَفِى شِقَاق بَعِید).
