(آیه 104) از ابن عبّاس نقل شده که: پس از حوادث دردناک جنگ احد، پیامبر اسلام(ص) بر فراز کوه احد رفت و ابوسفیان نیز بر کوه احد قرار گرفت و با لحنى فاتحانه فریاد زد: اى محمّد، یک روز پیروز شدیم و روز دیگر شما. یعنى این پیروزى ما در برابر شکستى که در بدر داشتیم. پیامبر(ص) به مسلمانان فرمود فوراً به او پاسخ گویید. مسلمانان گفتند: هرگز وضع ما با شما یکسان نیست، شهیدان ما در بهشت اند و کشتگان شما در دوزخ.
ابوسفیان فریاد زد: لَنا العُزّى وَلا عُزّى لَکُمْ: «ما داراى بت بزرگ عزّى هستیم و شما ندارید.»
پیامبر(ص) فرمود: «شما هم در برابر شعار آنها بگویید: اللّهُ مَوْلـَینا وَلا مَولى لَکُمْ» (سرپرست و تکیه گاه ما خداست و شما سرپرست و تکیه گاهى ندارید).
ابوسفیان که خود را در مقابل این شعار اسلامى ناتوان دید، دست از بت عزّى برداشت و به دامن بت هبل درآویخت و فریاد زد: اُعْلُ هُبَل ! «سربلند باد هبل».
پیامبر(ص) دستور داد که این شعار جاهلى را نیز با شعارى محکم تر پاسخ دهند و بگویند: «اللّهُ أعْلى وَأجَلُّ» (خداوند برتر و بالاتر است).
ابوسفیان که از این شعارهاى گوناگون خود بهره اى نگرفت، فریاد زد: میعادگاه ما سرزمین بدر صغرى است.
مسلمانان از میدان جنگ بازگشتند در حالى که از حوادث دردناک احد سخت ناراحت بودند. آیه نازل شد و به آنها هشدار داد که در تعقیب مشرکان سستى نکنند و از این حوادث دردناک غمگین نشوند.
این شأن نزول به ما مى آموزد که مسلمانان باید هیچ یک از تاکتیکهاى دشمن را از نظر دور ندارند، در برابر منطق دشمنان منطقهاى نیرومندتر و در برابر سلاحهاى آنها سلاحهاى برتر، وگرنه حوادث به نفع دشمن تغییر شکل خواهد داد. بنابراین، در عصرى همچون عصر ما باید به جاى تأسّف خوردن در برابر حوادث دردناک و مفاسد وحشتناکى که مسلمانان را از هر سو احاطه کرده، به طور فعالانه دست به کار شوند، در برابر کتابها ومطبوعات ناسالم، کتب و مطبوعات سالم فراهم کنند و در مقابل وسایل تبلیغاتى دشمنان از مجهّزترین وسائل تبلیغاتى روز استفاده کنند و در مقابل طرحها و تزها و دکترین هایى که مکتبهاى مختلف سیاسى و اقتصادى و اجتماعى ارایه مى دهند، طرحهاى جامع اسلامى را به شکل روز در اختیار همگان قرار دهند. تنها با استفاده از این روش است که مى توانند موجودیت خود راحفظ کرده و به صورت یک گروه پیشرو در جهان درآیند.
