در این آیه به سؤال دیگرى برخورد مى کنیم و آن درباره عادت ماهیانه زنان است. مى فرماید: «و از تو، درباره حیض سؤال مى کنند، بگو: چیز زیانبار و آلوده اى است» (وَ یَسْـَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى).
«از این رو در حالت قاعدگى، از زنان کناره گیرى کنید; و با آنها نزدیکى ننماید، تا پاک شوند» (فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِى الْمَحِیضِ وَ لاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ).
زیرا آمیزش جنسى در چنین حالتى، علاوه بر اینکه تنفّرآور است، زیانهاى بسیارى به بار مى آورد که طبّ امروز نیز آن را اثبات کرده; از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن و ایجاد یک محیط مساعد براى پرورش میکروب بیماریهاى آمیزشى ـ مانند سفلیس و سوزاک ـ و نیز التهاب اعضاى تناسلى زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلى مرد. به همین خاطر، پزشکان آمیزش جنسى با چنین زنانى را ممنوع اعلام مى کنند.
«و هنگامى که پاک شد، از طریقى که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید. خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و پاکان را (نیز) دوست دارد» (فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ).
جمله «یَطهُرْنَ» به گفته بسیارى از مفسّران به معنى پاک شدن زنان از خون حیض است، امّا جمله «فَإذا تَطَهَّرْنَ» را بسیارى به معنى غسل کردن گرفته اند. بنابراین، طبق جمله اوّل به هنگام پاک شدن از خون، آمیزش جنسى جایز است هرچند غسل نکرده باشد و طبق جمله دوم تا غسل نکند جایز نیست.
(آیه 223) در این آیه به هدف نهایى آمیزش جنسى اشاره کرده مى فرماید: «زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند» (نِسَاءُوکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ).
«پس هر زمان که بخواهید، مى توانید با آنها آمیزش کنید» (فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ).
در اینجا زنان تشبیه به مزرعه شده اند. این تشبیه ممکن است براى بعضى سنگین آید که چرا اسلام درباره نیمى از نوع بشر چنین تعبیرى کرده است؟ در حالى که نکته ظریفى در این تشبیه نهفته است. در حقیقت، قرآن مى خواهد ضرورت وجود زن را در اجتماع انسانى نشان دهد که زن وسیله اطفاى شهوت و هوسرانى مردان نیست بلکه وسیله اى است براى حفظ حیات نوع بشر. این سخن در برابر آنها که نسبت به جنس زن همچون یک بازیچه یا وسیله هوسبازى مى نگرند، هشدارى محسوب مى شود.
سپس در ادامه آیه مى افزاید: «و (سعى نمایید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکى براى خود، از پیش بفرستید» (وَ قَدِّمُوا لاَِنْفُسِکُمْ).
اشاره به این که هدف نهایى از آمیزش جنسى لذّت و کامجویى نیست بلکه باید از این موضوع براى ایجاد و پرورش فرزندان شایسته استفاده کرد و آن رابه عنوان یک ذخیره معنوى براى فرداى قیامت از پیش بفرستید. این سخن هشدار مى دهد که باید در انتخاب همسر اصولى را رعایت کنید که به این نتیجه مهم یعنى تربیت فرزندان صالح و نسل شایسته انسانى منتهى شود.
و در پایان آیه دستور به تقوا مى دهد مى فرماید: «و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد. و به مؤمنان، بشارت ده!» بشارت رحمت الهى و سعادت و نجات در سایه تقوا (وَاتَّقُواللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاَقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ).
