از موارد استعمال این دو کلمه در قرآن مجید استفاده مى شود که «ضالّین» گمراهان عادى هستند و «مغضوب علیهم» گمراهان لجوج یا منافق. به همین دلیل در بسیارى از موارد، غضب و لعن خداوند در مورد آنها ذکر شده است.
در آیه 6 سوره فتح آمده است: «و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد مى برند مجازات کند; (آرى) حوادث ناگوارى (که براى مؤمنان انتظار مى کشند) تنها بر خودشان نازل مى شود. خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته، و جهنّم را براى آنان آماده کرده است.»
به هر حال، «مغضوب علیهم» کسانى هستند که علاوه بر کفر، راه لجاجت و دشمنى با حق را مى پیمایند و در صورت امکان از اذیّت و آزار پیامبران و رهبران الهى فروگذار نمى کنند.
«پایان تفسیر سوره حمد»