(آیه 143) در این آیه به قسمتى از فلسفه و اسرار تغییر قبله اشاره کرده نخست مى گوید: «همان گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امّت میانه اى قرار دادیم» در حدّ اعتدال، میان افراط و تفریط (وَ کَذلِکَ جَعَلْنَاکُمْ أُمَّةً وَسَطًا).

قبله مسلمانان، قبله میانه است زیرا مسیحیان براى ایستادن به سوى محلّ تولّد عیسى که در بیت المَقدس بود، ناچار بودند به سمت مشرق بایستند و جهت مشرق قبله آنان محسوب مى شد. یهود که بیش تر در شامات و بابِل و مانند آن بسر مى بردند رو به سوى بیت المَقدس که براى آنان تقریباً در سمت مغرب بود، مى ایستادند.

امّا کعبه که نسبت به مسلمانان آن روز (مسلمانان مدینه) در سمت جنوب و میان مشرق و مغرب قرار داشت، یک خطّ میانه محسوب مى شد.

جالب اینکه توجّه خاصّ مسلمانان به تعیین سمت کعبه سبب شد که علم هیئت و جغرافیا در آغاز اسلام در میان مسلمانان به سرعت پیشرفت کند چراکه محاسبه سمت قبله در نقاط مختلف روى زمین، بدون آشنایى با این علوم امکان نداشت.

سپس مى افزاید: هدف این بود «تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه باشد» (لِتَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَ یَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهِیدًا).

تعبیر به گواه بودن امّت اسلام بر مردم جهان، همچنین گواه بودن پیامبر نسبت به مسلمانان; ممکن است اشاره به اسوه و الگو بودن باشد چراکه گواهان و شاهدان را همیشه از میان افراد نمونه انتخاب مى کنند. یعنى شما با داشتن این عقاید و تعلیمات، امّتى نمونه هستید همان طور که پیامبر در میان شما یک فرد نمونه است.

سپس به یکى دیگر از اسرار تغییر قبله اشاره کرده مى گوید: «و ما، آن قبله اى را که قبلا بر آن بودى، تنها براى این قرار دادیم که افرادى که از پیامبر پیروى مى کنند، از آنها که به عقب بازمى گردند، مشخّص شوند» (وَ مَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِى کُنْتَ عَلَیْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِـعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَیْهِ).

سپس مى افزاید: «و مسلّماً این حکم جز بر کسانى که خداوند آنها را هدایت کرده، دشوار بود» (وَ إِنْ کَانَتْ لَکَبِیرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ).

آرى، تا هدایت الهى نباشد، روح تسلیم مطلق در برابر فرمان او فراهم نمى شود.

و از آنجا که دشمنان وسوسه گر یا دوستان نادان، فکر مى کردند با تغییر قبله ممکن است اعمال و عبادات سابق ما باطل باشد و اجر ما ضایع شود، در آخر آیه مى افزاید: و نمازهاى شما در برابر قبله سابق، صحیح بوده است «و خدا هرگز ایمان [= نماز] شما را ضایع نمى گرداند; زیرا خداوند، نسبت به مردم، رحیم و مهربان است» (وَ مَا کَانَ اللَّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِیمٌ).