(آیه 130) این آیه و هشت آیه بعد از آن محتوى یک سلسله برنامه هاى اقتصادى ـ اجتماعى و تربیتى است. در این آیه روى سخن را به مؤمنان کرده مى فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده اید، ربا (و سود پول) را چند برابر نخورید» (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لاَ تَأْکُلُوا الرِّبَوا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً).
عرب در زمان جاهلیت، آلودگى شدیدى به رباخوارى داشت به همین دلیل، قرآن براى ریشه کن ساختن رباخوارى، حکم تحریم را تدریجاً و در چهار مرحله بیان کرده است:
1. در آیه 39 سوره روم درباره ربا به یک پند اخلاقى قناعت شده است.
2. در آیه 161 سوره نساء ربا به عنوان یک عادت زشت یهود، مورد سرزنش قرار گرفته است.
3. در آیات 275 ـ 279 سوره بقره هرگونه رباخوارى را ممنوع و در حکم جنگ با خدا ذکر نموده است.
4. در آیه موردبحث حکم تحریم ربا صریحاً ذکر شده امّا تنها به یک نوع از انواع ربا که نوع شدید و فاحش آن است، اشاره کرده است.
منظور از «رباى فاحش» این است که سرمایه به شکل تصاعدى در مسیر ربا سیر کند. یعنى سود در مرحله نخستین با اصل سرمایه ضمیمه شود و مجموعاً مورد ربا قرار گیرند.
در پایان آیه مى فرماید: «از خدا بپرهیزید، تا رستگار شوید» (وَاتَّقُوااللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ).
(آیه 131) در این آیه بار دیگر روى حکم تقوا تأکید کرده مى فرماید: «و از آتشى بپرهیزید که براى کافران آماده شده است» (وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِى أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ).
از تعبیر «کافرین» استفاده مى شود که رباخوارى با روح ایمان سازگار نیست و رباخواران از آتشى که در انتظار کافران است سهمى دارند.
(آیه 132) تهدید آیه قبل با تشویقى که در این آیه براى مطیعان و فرمانبرداران ذکر شده تکمیل مى گردد. مى فرماید: «و خدا و پیامبر را اطاعت کنید، تا مشمول رحمت شوید» (وَ أَطِیعُوااللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ).
