(آیه 93) در مورد نزول این آیه و دو آیه بعد از روایات استفاده مى شود که یهود در گفتگوهاى خود دو ایراد به پیامبر(ص) کردند: نخست چگونه پیامبر اسلام گوشت و شیر شتر را حلال مى داند با اینکه در آیین ابراهیم(ع) حرام بوده؟ و به همین دلیل، یهود ـ به پیروى از ابراهیم ـ آنها را بر خود حرام مى دانند. نه تنها ابراهیم، بلکه نوح نیز اینها را تحریم کرده بود. با این حال، چگونه کسى که آنها را حرام نمى داند دم از آیین ابراهیم مى زند ؟
دیگر اینکه چگونه پیامبر اسلام خود را وفادار به آیین پیامبران بزرگ خدا مخصوصاً ابراهیم مى داند در حالى که تمام پیامبرانى که از دودمان اسحاق ـ فرزند ابراهیم ـ بودند بیت المَقدس را محترم مى شمردند و به سوى آن نماز مى خواندند، ولى پیامبر اسلام از آن قبله روى گردانده و کعبه را قبله گاه خود انتخاب کرده است؟
آیه مورد بحث به ایراد اوّل پاسخ گفته و دروغ آنها را روشن مى سازد و آیات آینده به ایراد دوم پاسخ مى گوید.