واژه «هدایت» در قرآن به دو معنى بازگشت مى کند:
نخست هدایت تکوینى و منظور از آن رهبرى موجودات بهوسیله پروردگار زیر پوشش نظام آفرینش و قانونمندى هاى حساب شده جهان هستى است.
و دیگر هدایت تشریعى که بهوسیله پیامبران و کتابهاى آسمانى انجام مى گیرد و انسانها باتعلیم و تربیت آنان در مسیر تکامل پیش مى روند.