(آیه 74) در این آیه و چند آیه بعد از آن افراد باایمان با منطق مؤثّر و هیجان انگیزى، به جهاد در راه خدا دعوت شده اند. در آغاز مى فرماید: «کسانى که زندگى دنیا را به آخرت فروخته اند، باید در راه خدا پیکار کنند» (فَلْیُقَاتِلْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَوةَ الدُّنْیَا بِالاَْخِرَةِ).
یعنى فقط کسانى مى توانند جزء مجاهدان واقعى باشند که آماده چنین معامله اى گردند.
سپس درباره سرنوشت این مجاهدان فرماید: «و آن کس که در راه خدا پیکار کند، و کشته شود یا پیروز گردد، پاداش بزرگى به او خواهیم داد» (وَ مَنْ یُقَاتِلْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا).
مسلّماً چنین سربازانى با چنین روحیه اى، شکست در قاموسشان وجود ندارد و در هر دو صورت خود را پیروز مى بینند. حتّى دانشمندان بیگانه اى که درباره اسلام و پیروزى هاى سریع مسلمین در زمان پیامبر(ص) و بعد از آن، بحث کرده اند، این منطق را یکى از عوامل مؤثّر پیشرفت آنها دانسته اند.