(آیه 21) بعد از شرح حال پرهیزگاران، کافران و منافقان، این آیه خطّ سعادت و نجات را که پیوستن به گروه اوّل است، مشخص ساخته مى گوید: «اى مردم، پروردگار خود را پرستش کنید; آن کس که شما و کسانى را که پیش از شما بودند آفرید; تا پرهیزگار شوید» (یَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِى خَلَقَکُمْ وَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ).
خطاب «یا أیّهاالنّاس» (اى مردم) که در قرآن حدود بیست بار تکرار شده و یک خطاب جامع و عمومى است، نشان مى دهد که قرآن مخصوص نژاد و قبیله و طایفه و قشر خاصّى نیست بلکه همگان را در این دعوت شرکت مى دهد، همه را به پرستش خداى یگانه و مبارزه با شرک و انحراف از خطّ توحید دعوت مى کند.
براى برانگیختن حسّ شکرگزارى مردم و جذب آنها به عبادت پروردگار، از نعمت آفرینش انسانها آغاز مى کند که هم نشانه قدرت خداست و هم علم و حکمت او.
قابل توجّه اینکه نتیجه پرستش پروردگار، تقوا و پرهیزگارى است (لعلّکم تتّقون). بنابراین، عبادتهاى ما چیزى بر جاه و جلال خدا نمى افزاید همان گونه که ترک آنها چیزى از عظمت مقام او نمى کاهد.