(آیه 128) نقل شده که رافع بن خدیج دو همسر داشت، یکى مسن و دیگرى جوان. (بر اثر اختلاف،) همسر مسن خود را طلاق داد و، هنوز مدّت عدّه تمام نشده بود، به او گفت: اگر مایل باشى با تو آشتى مى کنم ولى باید اگر همسر دیگرم را بر تو مقدّم داشتم صبر کنى و اگر مایل باشى صبر مى کنم مدّت عدّه تمام شود و از هم جدا شویم. زن پیشنهاد اوّل را پذیرفت و با هم آشتى کردند.
آیه نازل شد و حکم این کار را بیان داشت.