(آیه 33) نقل شده: جمعى از مشرکان خدمت پیامبر آمدند و مسلمان شدند، امّا آب و هواى مدینه به آنها نساخت و بدنشان بیمار شد. پیامبر(ص) براى بهبودى آنها دستور داد به خارج مدینه در نقطه خوش آب و هوایى از صحرا که شتران زکات را در آنجا به چرا مى بردند، بروند و ضمن استفاده از آب و هواى آنجا از شیر تازه شتران به حدّ کافى استفاده کنند. آنان چنین کردند و بهبود یافتند امّا به جاى تشکّر از پیامبر(ص)، چوپانان مسلمان را دست و پا بریده و چشمانشان را از بین بردند سپس دست به کشتار آنها زدند و از اسلام بیرون رفتند. پیامبر(ص) دستور داد آنها را دستگیر کردند و همان کارى که با چوپانان انجام داده بودند، به عنوان مجازات، درباره آنها انجام یافت. آیه نازل گردید و قانون اسلام را درباره این گونه اشخاص شرح داد.