(آیه 256) مردى از اهل مدینه به نام ابوحصین دو پسر داشت. برخى از بازرگانانى که به مدینه کالا وارد مى کردند، هنگام برخورد با این دو پسر آنان را به عقیده و آیین مسیح دعوت کردند. آنها نیز سخت تحت تأثیر قرار گرفتند.
ابوحصین از این جریان سخت ناراحت شد. به پیامبر(ص) اطّلاع داد و از حضرت خواست که آنان را به مذهب خود برگرداند. همچنین سؤال کرد آیا مى تواند آنان را با اجبار به مذهب خویش بازگرداند؟ آیه نازل شد و این حقیقت را بیان داشت که در گرایش به مذهب اجبار و اکراهى نیست.