(آیه 127) این آیه به پاره اى از پرسشهایى که از طرف مردم درباره زنان مخصوصاً دختران یتیم مى شده پاسخ مى گوید. مى فرماید: «اى پیامبر! از تو درباره حکم زنان سؤال مى کنند; بگو: خداوند درباره آنان به شما پاسخ مى دهد» (وَ یَسْتَفْتُونَکَ فِى النِّسَاءِ قُلِ اللَّهُ یُفْتِیکُمْ فِیهِنَّ).

«یستفتونک» از ماده «فتوى» و «فتیا» گرفته شده که به معنى پاسخ به مسائل مشکل است.

سپس مى افزاید: «آنچه در قرآن درباره زنان یتیمى که حقوقشان را به آنها نمى دهید، و مى خواهید با آنها ازدواج کنید» به شما پاسخ مى دهد، و زشتى این عمل ظالمانه را آشکار مى سازد (وَ مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فِى الْکِتَابِ فِى یَتَامَى النِّسَاءِ الَّـتِى لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا کُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ).

سپس درباره کودکان صغیر که طبق رسم جاهلیت از ارث ممنوع بودند، سفارش کرده مى فرماید: «و نیز آنچه درباره کودکان صغیر و ناتوان براى شما بیان شده است» (وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْوِلْدَانِ).

بار دیگر درباره حقوق یتیمان تأکید کرده مى گوید: و خدا به شما سفارش مى کند که: «با یتیمان به عدالت رفتار کنید» (وَ أَنْ تَقُومُوا لِلْیَتَامَى بِالْقِسْطِ).

در پایان آیه به این مسأله توجّه مى دهد که: «و آنچه از نیکى ها انجام مى دهید، خداوند از آن آگاه است» و به شما پاداش شایسته مى دهد (وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْر فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ بِهِ عَلِیمًا).