(آیه 63) در این آیه به مسأله پیمان گرفتن از بنى اسرائیل، براى عمل به محتویات تورات، سپس تخلّف آنها از این پیمان اشاره شده است. مى فرماید: «و (به یاد آورید) زمانى را که از شما پیمان گرفتیم» (وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ).
این پیمان عبارت بود از توحید پروردگار، نیکى به پدر و مادر و بستگان و یتیمان و مستمندان، گفتار نیک، برپا داشتن نماز، اداى زکات، پرهیز از خونریزى، ایمان به پیامبران الهى و انفاق در راه خدا که در تورات بیان شده است.
«و کوه طور را بالاى سر شما قرار دادیم» (وَ رَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ).
و به شما گفتیم: «آنچه را (از آیات و دستورهاى خداوند) به شما داده ایم، با قدرت بگیرید» (خُذُوا مَا ءَاتَیْنَاکُمْ بِقُوَّة).
«و آنچه را در آن است به یاد داشته باشید (و به آن عمل کنید); شاید پرهیزگار شوید» (وَاذْکُرُوا مَا فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ).
(آیه 64) «سپس شما پس از این، رویگردان شدید» و پیمان خود را فراموش کردید (ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ).
«و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، از زیانکاران بودید» (فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ).