از میان معجزاتى که از پیامبر اسلام(ص) صادر شده، قرآن برترین سند حقّانیت اوست چراکه قرآن معجزه اى «گویا»، «جاودانى»، «جهانى» و «روحانى» است.
پیامبران پیشین مى باید همراه معجزات خود باشند. در حقیقت، معجزات آنها زبان نداشت و گفتار پیامبران آن را تکمیل مى کرد ـ این گفته در مورد معجزات دیگر پیامبر اسلام غیر از قرآن نیز صادق است ـ ولى قرآن یک معجزه گویاست نیازى به معرّفى ندارد، خودش به سوى خود دعوت مى کند، مخالفان را به مبارزه مى خواند محکوم مى سازد و از میدان مبارزه پیروز بیرون مى آید. بدین رو، با گذشت قرنها از وفات پیامبر(ص) همانند زمان حیات او، به دعوت خود ادامه مى دهد. هم دین است و هم معجزه، هم قانون است و هم سند قانون.