1. تعبیر «نزول» (فرود آمدن)، یا «انزال» (فرو فرستادن)، در مورد قرآن مجید به این معنى نیست که خداوند مکانى در آسمانها دارد بلکه این تعبیر اشاره به علوّ مقامى و معنوى پروردگار است.
2. واژه «فاسق» از ماده «فسق» به معنى خارج شدن هسته از درون رطب است سپس به کسانى که لباس طاعت پروردگار را از تن درآورده و از راه و رستم بندگى خارج شده اند، فاسق گفته مى شود.
3. قرآن در بحثهاى فوق، مانند دیگر بحثها، هرگز یک قوم را به خاطر گناه اکثریت مورد ملامت قرار نمى دهد بلکه با تعبیر «فریق»، همچنین «أکثر»، سهم اقلّیّت باتقوا و مؤمن را محفوظ مى دارد.