با توجّه به شأن نزول فوق معلوم مى شود کفّارى که به اموال و ثروتها و فرزندان مغرور بودند، انتظار شکست اسلام را داشتند. قرآن روى سخن را به پیامبر کرده مى فرماید: «به آنها که کافر شدند بگو: (از پیروزى موقّت خود در جنگ احد، شاد نباشید.) به زودى مغلوب خواهید شد; و (سپس در رستاخیز) به سوى جهنّم، محشور خواهید شد. وچه بد جایگاهى است!» (قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ).
در قرآن مجید اخبار غیبى فراوانى است که از دلایل عظمت و اعجاز قرآن مى باشد. و یک نمونه آن آیه فوق است که خداوند، صریحاً به پیامبر خود بشارت پیروزى بر همه دشمنان را مى دهد.
طولى نکشید که مضمون آیه تحقّق یافت. یهودیان مدینه (بنى قریظه و بنى نضیر) درهم شکسته شدند و در غزوه خیبر مهم ترین مرکز قدرت آنان از هم متلاشى شد. و مشرکان نیز در فتح مکّه، براى همیشه مغلوب گشتند.