(آیه 65) این آیه به روح عصیانگرى حاکم بر یهود و علاقه شدید آنها به امور مادّى اشاره مى کند مى گوید: «به طور قطع از حال کسانى از شما، که در روز شنبه نافرمانى و گناه کردند، آگاه شده اید» (وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِى السَّبْتِ).

«ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینه هایى طرد شده درآیید!» (فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِـِینَ).(1)

(آیه 66) «ما این کیفر را درس عبرتى براى مردم آن زمان و نسلهاى بعد از آنان، و پند و اندرزى براى پرهیزگاران قرار دادیم» (فَجَعَلْنَاهَا نَکَالاً لِمَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِینَ).

شرح این ماجرا ذیل آیات 163 ـ 166 سوره أعراف خواهد آمد و خلاصه آن چنین است: خداوند به یهود دستور داده بود روز شنبه را تعطیل کنند. گروهى از آنان که در کنار دریا مى زیستند، به عنوان آزمایش، دستور یافتند از دریا در آن روز ماهى نگیرند ولى از قضا روزهاى شنبه که مى شد ماهیان فراوانى بر صفحه آب ظاهر مى شدند. یهود به فکر حیله گرى افتادند و، با یک نوع کلاه شرعى، روز شنبه ماهى گرفتند. خداوند آنان را به جرم این نافرمانى مجازات کرد و چهره شان را از صورت انسان به حیوان دگرگون ساخت.

1. «خاسى» از ماده «خسأ» به معنى طرد و ذلّت است. این تعبیر به معنى راندن و طرد کردن سگ آمده سپس در معنى وسیع ترى که راندن همراه با تحقیر باشد، در موارد دیگر به کار رفته است.