(آیه 90) در تفاسیر شیعه و اهل تسنن شأن نزولهاى مختلفى درباره این آیه ذکر شده است که تقریباً با یکدیگر شباهت دارند; از جمله اینکه در مسند احمد و سنن ابى داوود و نسائى و ترمذى نقل شده است: عمر ـ که طبق تصریح تفسیر فى ظلال القرآن جلد سوم صفحه 33، علاقه شدیدى به نوشیدن شراب داشت ـ دعا مى کرد و مى گفت: خدایا، بیان روشنى در مورد خمر براى ما بفرما. هنگامى که آیه 219 سوره بقره (یَسْـَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ...) نازل شد، پیامبر(ص) آیه را براى او قرائت کرد ولى باز او به دعاى خود ادامه مى داد و مى گفت خدایا، بیان روشن ترى در این زمینه بفرما. تا اینکه آیه 43 سوره نساء (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لاَتَقْرَبُوا الصَّلَوةَ وَ أَنْتُمْ سُکَارَى) نازل شد. پیامبر(ص) آن را نیز بر او خواند، باز به دعاى خود ادامه مى داد تا اینکه آیه مورد بحث که صراحت در این موضوع دارد، نازل گردید. هنگامى که پیامبر(ص) آیه را بر او خواند، گفت: إنْتَهَیْنا إنْتَهَیْنَا: «از نوشیدن شراب خوددارى مى کنیم، خوددارى مى کنیم.»