(آیه 174) در تعقیب بحثهایى که درباره انحرافات اهل کتاب از اصل توحید و اصول تعلیمات انبیا در آیات سابق گذشت، در این آیه و آیه بعد سخن نهایى گفته شده و راه نجات مشخص گردیده است. آیه عموم مردم جهان را مخاطب ساخته مى گوید: «اى مردم، دلیل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمد; و نور آشکارى به سوى شما نازل کردیم» (یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ أَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُبِینًا).
منظور از «برهان»، شخص پیامبر اسلام(ص) و منظور از «نور»، قرآن مجید است که در آیات دیگر نیز از آن تعبیر به نور شده است.
(آیه 175) در این آیه نتیجه پیروى از این برهان و نور را چنین شرح مى دهد: «امّا آنها که به خدا ایمان آوردند و به آن (کتاب آسمانى) چنگ زدند، به زودى همه را در رحمت و فضل خود، وارد خواهد ساخت; و در راه راستى به سوى خودش هدایت مى کند» (فَأَمَّا الَّذِینَ ءَامَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَیُدْخِلُهُمْ فِى رَحْمَة مِنْهُ وَ فَضْل وَ یَهْدِیهِمْ إِلَیْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِیمًا).