(آیه 88) مطابق نقل جمعى از مفسّران از ابن عبّاس، عدّه اى از مردم مکّه ظاهراً مسلمان شده بودند ولى در واقع در صف منافقان قرار داشتند. به همین دلیل حاضر به مهاجرت به مدینه نشدند. سرانجام مجبور شدند از مکّه خارج شوند (و شاید، به خاطر موقعیت ویژه اى که داشتند، براى هدف جاسوسى این عمل را انجام دادند).
درباره چگونگى برخورد با این جمع در میان مسلمین اختلاف افتاد; عدّه اى معتقد بودند که باید آنها را طرد کرد زیرا در واقع پشتیبان دشمنان اسلامند. ولى بعضى از افراد ظاهربین و ساده دل با این طرح مخالفت کردند و گفتند: ما چگونه با کسانى که به توحید و نبوّت پیامبر(ص) گواهى داده اند بجنگیم؟
آیه نازل شد و دسته دوم را در برابر این اشتباه ملامت و سپس راهنمایى کرد.