این آیه در پاسخ جمعى از دانشمندان یهود که آیات خدا را تحریف مى کردند مى فرماید: «گمان مبر آنها که از اعمال (زشت) خود خوشحال مى شوند، و دوست دارند در برابر کار (نیکى) که انجام نداده اند مورد ستایش قرار گیرند، از عذاب (الهى) برکنارند. (بلکه) براى آنها، عذاب دردناکى است!» (لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَ یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَة مِنَ الْعَذَابِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ).
(آیه 189) در این آیه که بشارتى براى مؤمنان و تهدیدى نسبت به کافران است، مى فرماید: «و حکومت آسمانها و زمین، از آنِ خداست; و خدا بر همه چیز تواناست» (وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَـوَاتِ وَالاَْرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَىْء قَدِیرٌ).
یعنى دلیلى ندارد که مؤمنان براى پیشرفت خود از راه هاى انحرافى وارد شوند، آنها مى توانند در پرتو قدرت خداوند با استفاده از راه هاى مشروع و صحیح، به پیشروى خود ادامه دهند. همچنین افراد بدکار که مى خواهند با استفاده از این راه هاى انحرافى به جایى برسند، تصوّر نکنند که از مجازات پروردگارى که بر تمام هستى حکومت مى کند، نجات مى یابند.