(آیه 31) در تعقیب بخشهاى مختلفى از احکام اسلامى که در آیات گذشته آمد در اینجا به بخش دیگرى از این احکام پرداخته و شش حکم مهم را ضمن پنج آیه با عباراتى کوتاه اما پرمعنى و دلنشین شرح مى دهد.
1ـ نخست به یک عمل زشت ـجاهلى که از فجیعترین گناهان بودـ اشاره کرده، مى گوید: «و فرزندان خود را از ترس فقر به قتل نرسانید» (وَلا تَقْتُلُوا اَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ اِمْلاق).
روزى آنها بر شما نیست، «آنها و شما را ما روزى مى دهیم» (نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَاِیّاکُمْ).
«چرا که قتل آنها گناه بزرگى بوده و هست» (اِنَّ قَتْلَهُمْ کانَ خِطْأً کَبیرًا).
از این آیه به خوبى استفاده مى شود که وضع اقتصادى اعراب جاهلى آنقدر سخت و ناراحت کننده بوده که حتى گاهى فرزندان دلبند خود را ـاعم از پسر و دخترـ از ترس عدم توانایى اقتصادى به قتل مى رساندند.
البته همین جنایت در شکل دیگرى در عصر ما و حتى به اصطلاح در مترقى ترین جوامع انجام مى گیرد، و آن اقدام به سقط جنین در مقیاس بسیار وسیع به خاطر جلوگیرى از افزایش جمعیت و کمبودهاى اقتصادى است.
(آیه 32) دوم: گناه بزرگ دیگرى که این آیه به آن اشاره مى کند مسأله زنا و عمل منافى عفت است مى گوید: «و نزدیک زنا نشوید چرا که عمل بسیار زشتى است و راه و روش بدى است» (وَلا تَقْرَبُوا الزِّنى اِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَساءَ سَبیلاً).
نمى گوید زنا نکنید، بلکه مى گوید به این عمل شرم آور نزدیک نشوید، این تعبیر اشاره لطیفى به این است که آلودگى به زنا غالباً مقدماتى دارد که انسان را تدریجاً به آن نزدیک مى کند، «چشم چرانى» یکى از مقدمات آن است، «برهنگى و بى حجابى» مقدمه دیگر، «کتابهاى بدآموز» و «فیلمهاى آلوده» و «نشریات فاسد» و «کانونهاى فساد» هر یک مقدمه اى براى این کار محسوب مى شود.
همچنین خلوت با اجنبیه (یعنى بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالى و تنها) عامل وسوسه انگیز دیگرى است.
بالاخره ترک ازدواج براى جوانان، و سختگیریهاى بى دلیل طرفین در این زمینه همه از عوامل «قرب به زنا» است که در آیه فوق با یک جمله کوتاه از
همه آنها نهى مى کند، و در روایات اسلامى نیز هرکدام جداگانه مورد نهى قرار
گرفته است.
