(آیه 5) در آیات گذشته اشاره کوتاهى به مسأله مبدأ و معاد شده بود، ولى از این به بعد این دو مسأله اصولى که مهمترین پایه دعوت انبیاء بوده است بطور مشروح مورد بحث قرار مى گیرد.

نخست اشاره به قسمتهایى از آیات عظمت خدا در جهان آفرینش کرده، مى گوید: «او کسى است که خورشید را ضیاء و روشنى و قمر را نور قرار داد» (هُوَ الَّذى جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَالْقَمَرَ نُورًا).

خورشید با نور عالمگیرش نه تنها بستر موجودات را گرم و روشن مى سازد بلکه در تربیت گیاهان و پرورش حیوانات سهم عمده و اساسى دارد و اگر روزى این اشعه حیاتبخش از کره خاکى ما قطع شود در فاصله کوتاهى تاریکى و سکوت و مرگ همه جا را فرا خواهد گرفت.

ماه با نور زیبایش چراغ شبهاى تار ماست، و روشنایى ملائمش براى همه ساکنان زمین مایه آرامش و نشاط است.

سپس به یکى دیگر از آثار مفید وجود ماه اشاره کرده، مى گوید: «خداوند براى آن منزل گاههایى مقدر کرد تا شماره سالها و حساب زندگى و کار خویش را بدانید» (وَقَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَالْحِسابَ).

یعنى یک تقویم بسیار دقیق و زنده طبیعى است که عالم و جاهل مى توانند آن را بخوانند و حساب تاریخ کارها و امور زندگى خود را نگهدارند و این اضافه بر نورى است که ماه به ما مى بخشد.

سپس اضافه مى کند: این آفرینش و این گردش مهر و ماه سرسرى و از بهر بازیگرى نیست «خداوند آن را نیافریده است مگر به حق» (ما خَلَقَ اللهُ ذلِکَ اِلاّ بِالْحَقِّ).

و در پایان آیه تأکید مى کند که: «خدا آیات و نشانه هاى خود را براى آنها که مى فهمند و درک مى کنند شرح مى دهد» (یُفَصِّلُ الاْیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ).

اما بى خبران بى بصر چه بسیار از کنار همه این آیات و نشانه هاى پروردگار مى گذرند و کمترین چیزى از آن درک نمى کنند.

(آیه 6) در این آیه به قسمتى دیگر از نشانه ها و دلائل وجودش در آسمان و زمین پرداخته، مى گوید: «درآمد و شد شب و روز و آنچه خداوند در آسمان و زمین آفریده است نشانه هایى است براى گروه پرهیزکاران» (اِنَّ فِى اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَما خَلَقَ اللهُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ لاَیات لِقَوْم یَتَّقُونَ).

یعنى; تنها کسانى این آیات را درک مى کنند که در پرتو تقوا و پرهیز از گناه، صفاى روح و روشن بینى یافته اند اگر نور آفتاب یکنواخت و بطور مداوم بر زمین مى تابید مسلماً درجه حرارت در زمین به قدرى بالا مى رفت که قابل زندگى نبود و همچنین اگر شب بطور مستمر ادامه مى یافت همه چیز از شدت سرما مى خشکید ولى خداوند این دو را پشت سر یکدیگر قرار داده تا بستر حیات و زندگى را در کره زمین آماده و مهیا سازد.