(آیه 13) در این آیه نیز اشاره به مجازاتهاى افراد ستمگر و مجرم در این جهان مى کند و با توجه دادن مسلمانان به تاریخ گذشته به آنها گوشزد مى نماید که اگر راه آنان را بپویند به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.

نخست مى گوید: «ما امتهاى قبل از شما را هنگامى که دست به ستمگرى زدند و با این که پیامبران با دلائل و معجزات روشن براى هدایت آنان آمدند هرگز به آنها ایمان نیاوردند، هلاک و نابود ساختیم» (وَلَقَدْ اَهْلَکْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَمّا ظَلَمُوا وَجاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ وَما کانُوا لِیُؤْمِنُوا).

و در پایان آیه مى افزاید: این برنامه مخصوص جمعیت خاصى نیست «این چنین مجرمان را کیفر مى دهیم» (کَذلِکَ نَجْزِى الْقَوْمَ الْمُجْرِمینَ).

(آیه 14) در این آیه مطلب را صریحتر بیان مى کند و مى گوید: «سپس شما را جانشین آنها در زمین قرار دادیم تا ببینیم چگونه عمل مى کنید» (ثُمَّ جَعَلْناکُمْ خَلائِفَ فِى الاَْرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ).

از جمله «وَما کانُوا لِیُؤْمِنُوا» (چنان نبود که ایمان بیاورند) استفاده مى شود که خداوند تنها آن گروهى را به هلاکت کیفر مى دهد که امیدى به ایمان آنها در آینده نیز نباشد، و به این ترتیب اقوامى که در آینده ممکن است ایمان بیاورند مشمول چنین کیفرهایى نمى شوند.