(آیه 113) این آیه یکى از اساسى ترین برنامه هاى اجتماعى و سیاسى و نظامى و عقیدتى را بیان مى کند، عموم مسلمانان را مخاطب ساخته، و به عنوان یک وظیفه قطعى مى گوید: «به کسانى که ظلم و ستم کرده اند، تکیه نکنید» (وَلا تَرْکَنُوا اِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا). و اعتماد و اتکاى کار شما بر اینها نباشد. «چرا که این امرسبب مى شود که عذاب آتش، دامان شما را بگیرد» (فَتَمَسَّکُمُ النّارُ). «و غیر از خدا هیچ ولىّ و سرپرست و یاورى نخواهید داشت» (وَما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللهِ مِنْ اَوْلِیاءَ). با این حال واضح است که هیچ کس شما را یارى نخواهد کرد «و یارى نمى شوید» (ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ).