(آیه 55) در اینجا به گروه دیگرى از دشمنان اسلام که در طول تاریخ پرماجراى پیامبر(صلى الله علیه وآله) ضربات سختى بر مسلمین وارد کردند و سرانجام نتیجه دردناک آن را چشیدند اشاره مى کند.
این گروه همان «یهود» مدینه بودند که مکرر با پیامبر(صلى الله علیه وآله) پیمان بستند و پیمان خویش را ناجوانمردانه شکستند.
نخست آنها را بى ارزش ترین موجودات زنده این جهان معرفى کرده، مى گوید: «بدترین جنبندگان نزد خدا کسانى هستند که راه کفر پیش گرفتند و همچنان به آن ادامه مى دهند و به هیچ رو ایمان نمى آورند» (اِنَّ شَرَّ الدَّوابِّ عِنْدَاللهِ الَّذینَ کَفَرُوا فَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ).
(آیه 56) سپس مى گوید «اینها همان کسانى بودند که با آنها عهد و پیمان بستى (که لااقلّ بى طرفى را رعایت کنند و در صدد آزار مسلمانان و کمک به دشمنان اسلام نباشند) ولى آنها هر بار پیمان خود را مى شکستند» (اَلَّذینَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فى کُلِّ مَرَّة).
نه از خدا شرم مى کردند «و نه از مخالفت فرمان او پرهیز داشتند» و نه از زیرپا گذاردن اصول انسانى پروا مى نمودند (وَهُمْ لایَتَّقُونَ).
(آیه 57) دراین آیه طرز برخورد با این گروه پیمان شکن و بى ایمان
و لجوج را چنین بیان مى کندکه: «اگرآنهارا در (میدان) جنگ بیابى (واسلحه به دست گیرند و در برابر تو بایستند) آن چنان به آنها حمله کن که جمعیتهایى که پشت سر آنها قرار دارند (عبرت گیرند و) پراکنده شوند» (فَاِمّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِى الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ).
این دستور به خاطر آن است که دشمنان دیگر و حتى دشمنان آینده عبرت گیرند، و از دست زدن به جنگ خوددارى کنند، و همچنین آنها که با مسلمانان پیمانى دارند و یا در آینده پیمانى خواهند بست از نقض پیمان خوددارى کنند «شاید همگى متذکر شوند» (لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ).
(آیه 58) «و اگر آنها (در برابر تو در میدان حاضر نشدند ولى قرائن و نشانه هایى از آنها ظاهر شده است که در صدد پیمان شکنى هستند و) بیم آن مى رود که دست به خیانت بزنند و پیمان خود را بدون اعلام قبلى یک جانبه نقض کنند، تو پیشدستى کن، و به آنها اعلام نما که پیمانشان لغو شده است» (وَاِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْم خِیانَةً فَانْبِذْ اِلَیْهِمْ عَلى سَواء).
مبادا بدون اعلام الغاء پیمانشان به آنها حمله کنى «زیرا خداوند خائنان و کسانى را که در پیمان خویش راه خیانت در پیش مى گیرند دوست نمى دارد» (اِنَّ اللهَ لایُحِبُّ الْخائِنینَ).
(آیه 59) در این آیه روى سخن را به این گروه پیمان شکن کرده به آنها هشدار داده، و مى گوید: «مبادا آنها که راه کفر پیش گرفته اند تصور کنند با اعمال خیانت آمیز خود پیروز شده اند» و از قلمرو قدرت و کیفر ما بیرون رفته اند (وَلا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا سَبَقُوا).
«آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد» و از محیط قدرت ما بیرون نخواهند رفت (اِنَّهُمْ لا یُعْجِزُونَ).
