(آیه 18) در این آیه مَثَل بسیار رسایى براى اعمال افراد بى ایمان بیان شده که بحث آیات گذشته را در زمینه عاقبت کار کفار تکمیل کرده، مى فرماید: «اعمال کسانى که به پروردگارشان کافر شدند همچون خاکسترى است در مقابل تندباد در یک روز توفانى» ! (مَثَلُ الَّذینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ اَعْمالُهُمْ کَرَماد اشْتَدَّتْ بِهِ الرّیحُ فى یَوْم عاصِف). منظور از «اَعْمالُهُمْ» همه اعمال آنهاست; حتى اعمال ظاهراً خوبشان که در باطن رنگ شرک و بت پرستى داشت. همان گونه که خاکستر در برابر تندباد، آن هم در یک روز طوفانى آنچنان پراکنده مى شود که هیچ کس قادر بر جمع آن نیست، همین گونه منکران حق «توانایى ندارند که چیزى از اعمالى را که انجام داده اند به دست آورند» و همگى بر باد مى رود و دستهایشان خالى مى ماند (لا یَقْدِرُونَ مِمّا کَسَبُوا عَلى شَىْء). «و این همان گمراهى دور و دراز است» (ذلِکَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعیدُ).