(آیه 137) پس از نابودى قوم فرعون و درهم شکستن قدرت آنها، بنى اسرائیل وارث سرزمینهاى پهناور آنها شدند، آیه مورد بحث به همین معنى اشاره کرده، مى گوید: «مشرقها و مغربهاى پربرکت زمین را در اختیار جمعیت مستضعف و استعمار شده قرار دادیم» (وَاَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذینَ کانُوا یُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتى بارَکْنا فیها).
یعنى، حکومت بنى اسرائیل بر سراسر سرزمین فراعنه گسترده شد.
سپس مى گوید: «وعده نیک پروردگار تو در زمینه پیروزى بنى اسرائیل ـبه خاطر صبر و استقامتى که نشان دادند ـ تحقق یافت» (وَتَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ الْحُسْنى عَلى بَنى اِسْرائیلَ بِما صَبَرُوا).
و در پایان آیه اضافه مى کند که: «ما قصرهاى زیباى فرعون و فرعونیان و کاخهاى مجلل و بناهاى پرزرق و برق و جالب آنها و همچنان باغات پرشکوهشان را نابود ساختیم» (وَدَمَّرْنا ما کانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَما کانُوا یَعْرِشُونَ).