از آنجا که در آیه گذشته حکم مطلقى درباره حجاب در مورد همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله)آمده بود واطلاق این حکم این توهّم را بهوجود مى آورد که محارم آنها نیز موظف به اجراى آن هستند وتنها از پشت پرده باید با آنها تماس بگیرند، آیه نازل شد وحکم این مسأله را شرح داد.

مى فرماید: «بر آنان ]=همسران پیامبر[ گناهى نیست که با پدران، فرزندان، برادران، فرزندان برادران، فرزندان خواهران خود، وزنان مسلمان، وبردگان خود» بدون حجاب تماس داشته باشد (لا جُناحَ عَلَیْهِنَّ فى آبائِهِنَّ وَلا اَبْنائِهِنَّ وَلا اِخْوانِهِنَّ وَلا اَبْناءِ اَخْوانِهِنَّ وَلا اَبْناءِ اَخَواتِهِنَّ وَلا نِسائِهِنَّ وَلا ما مَلَکَتْ اَیْمانُهُنَّ).

وبه تعبیر دیگر محارم آنها که منحصر در این شش گروهند مستثنا مى باشند.

ودر پایان آیه همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله)را مخاطب ساخته، مى گوید: «تقوا را پیشه کنید که خداوند بر هر چیزى آگاه است» وهیچ چیز بر او مخفى وپنهان نیست (وَاتَّقینَ اللهَ اِنَّ اللهَ کانَ عَلى کُلِّ شَىْء شَهیدًا).

چه این که حجاب وپرده، ومانند اینها همه وسائلى براى حفظ از گناه بیش نیست، ریشه اصلى همان تقواست که اگر نباشد حتى این وسائل نیز سودى نخواهد بخشید.