(آیه 77) بعد از ماجراى مبارزه موسى با ساحران وپیروزى چشمگیرش بر آنها وایمان آوردن آن جمعیت عظیم، آیین او رسماً وارد افکار مردم مصر شد، هر چند اکثریت «قبطیان» آن را نپذیرفتند، بنى اسرائیل تحت رهبرى موسى، به اتفاق اقلیتى از مصریان، بطور دائم با فرعونیان درگیر بودند; وسالها بر این منوال گذشت وحوادث تلخ وشیرینى روى داد.
در اینجا به آخرین فراز از این ماجراها یعنى برنامه خروج بنى اسرائیل از مصر، اشاره کرده، مى فرماید: «وما به موسى، وحى فرستادیم که بندگانم را شبانه از مصر بیرون ببر» (وَلَقَدْ اَوْحَیْنا اِلى مُوسى اَنْ اَسْرِ بِعِبادى).
بنى اسرائیل آماده حرکت به سوى سرزمین موعود (فلسطین) شدند، اما هنگامى که به کرانه هاى نیل رسیدند فرعونیان، آگاه گشتند وفرعون با لشکرى عظیم آنها را تعقیب کرد، آنها خود را در محاصره دریا ودشمن دیدند.
اما خدا به موسى چنین دستور داد: «راهى خشک براى آنها در دریا بگشا»! (فَاضْرِبْ لَهُمْ طَریقًا فِى الْبَحْرِ یَبَسًا).
راهى که هرگاه در آن گام بگذارى «نه از تعقیب فرعونیان مى ترسى، نه از غرق شدن در دریا» (لا تَخافُ دَرَکًا وَلا تَخْشى).
(آیه 78) وبه این ترتیب موسى وبنى اسرائیل وارد جاده هایى شدند که در درون دریا با کنار رفتن آبها پیدا شد، در این هنگام فرعون به همراه لشکریانش به کنار دریا رسید وبا این صحنه غیرمنتظره وشگفت انگیز روبرو شد «وفرعون لشکریان خود را به دنبال بنى اسرائیل فرستاد وخود نیز وارد همان جاده ها شد» (فَاَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنَ بِجُنُودِه).
از این سو آخرین نفر لشکر فرعون وارد دریا شد، واز آن سو آخرین نفر از بنى اسرائیل خارج گردید.
در این هنگام به امواج آب فرمان داده شد به جاى نخستین باز گردند. امواج همانند ساختمان فرسوده اى که پایه آن را بکشنند یک باره فرو ریختند «پس دریا آنها را در میان امواج خروشان خود پوشاند پوشاندنى کامل» (فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ ما غَشِیَهُمْ).
وبه این ترتیب، یک قدرت جبّار ستمگر با لشکر نیرومند وقهارش در میان امواج آب غوطهور شدند وطعمه آماده اى براى ماهیان دریا!
(آیه 79) آرى «فرعون، قوم خود را گمراه ساخت وهرگز هدایتشان نکرد» (وَاَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَما هَدى).
