این سوره به خاطر بخشى از آیاتش که پیرامون حجّ سخن مى گوید به نام «سوره حجّ» نامیده شده است.
واز آنجا که دستور حجّ آن هم با ذکر قسمتى از جزئیات آن، وهمچنین دستور جهاد، تناسب با وضع مسلمانان در مدینه دارد، آیات این سوره از جهاتى شبیه سوره هاى «مدنى» است.
از نظر محتوا مطالب این سوره را به چند بخش مى توان تقسیم کرد:
1ـ آیات فراوانى از آن در زمینه «معاد» ودلائل منطقى آن، وانذار مردم غافل از صحنه هاى قیامت، ومانند آن است.
2ـ بخش قابل ملاحظه اى نیز از مبارزه با شرک ومشرکان، سخن مى گوید.
3ـ در بخش دیگر مردم را به بررسى سرنوشت عبرت انگیز گذشتگان وعذابهاى دردناک الهى که بر آنها نازل شد دعوت کرده.
4ـ وبخش دیگر پیرامون مسأله حج وسابقه تاریخى آن است.
5ـ بخشى از آن پیرامون مبارزه با دشمنان مهاجم، است.
6ـ وسرانجام قسمتى از آن پند واندرزهایى است در زمینه هاى مختلف زندگى وتشویق به نماز وزکات وتوکل وتوجه به خداوند.