(آیه 160) ششمین پیامبرى که گوشه اى از زندگى او وقوم گمراهش در این سوره آمده حضرت لوط(ع) است.
نخست مى گوید: «قوم لوط فرستادگان خدا را تکذیب کردند» (کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوط الْمُرْسَلینَ).
(آیه 161) سپس اشاره اى به دعوت حضرت لوط مى کند که هماهنگ با کیفیت دعوت دیگر پیامبران گذشته است مى گوید: «در آن هنگام که برادرشان لوط به آنها گفت: آیا تقوا پیشه نمى کنید»؟! (اِذْ قالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ لُوطٌ اَلا تَتَّقُونَ).
(آیه 162) لحن گفتار او ودلسوزى عمیق وفوق العاده اش نشان مى داد که همچون یک برادر سخن مى گوید.
سپس افزود: «من براى شما رسول امینى هستم» (اِنّى لَکُمْ رَسُولٌ اَمینٌ).
آیا تاکنون خیانتى از من دیده اید؟ واز این به بعد نیز نسبت به وحى الهى ورساندن پیام پروردگار شما قطعاً رعایت امانت را خواهم کرد.
(آیه 163) «اکنون (که چنین است) پرهیزکارى پیشه کنید، واز خدا بترسید ومرا اطاعت نمایید» که رهبر راه سعادت شما هستم (فَاتَّقُوا اللهَ وَاَطیعُونِ).
(آیه 164) فکر نکنید این دعوت، وسیله اى براى آب ونان است ویک هدف مادى را تعقیب مى کند، نه، «من کمترین پاداشى در برابر این دعوت از شما نمى خواهم، اجر وپاداشم تنها بر پروردگار عالمیان است» (وَما اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْر اِنْ اَجْرِىَ اِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمینَ).
(آیه 165) سپس به انتقاد از اعمال ناشایست وبخشى از انحرافات اخلاقى آنها مى پردازد واز آنجا که مهمترین نقطه انحراف آنها، انحراف جنسى وهم جنس گرایى بود روى همین مسأله تکیه کرد وچنین گفت: «آیا شما در میان جهانیان به سراغ جنس ذکور مى روید»؟! (أَتَأْتُونَ الذُّکْرانَ مِنَ الْعالَمینَ).
یعنى با این که خداوند این همه افراد از جنس مخالف براى شما آفریده ومى توانید با ازدواج صحیح وسالم با آنان زندگى پاک وآرام بخشى داشته باشید، این نعمت پاک وطبیعى خدا را رها کرده، وخود را به چنین کار پست وننگینى آلوده ساخته اید!
(آیه 166) سپس افزود: «وهمسرانى را که پروردگار براى شما آفریده است رها مى کنید»؟ (وَتَذَرُونَ ما خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ اَ.ْواجِکُمْ).
«بلکه «شما قوم تجاوزگرى هستید»! (بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ).
هرگز نیاز طبیعى، اعم از روحى وجسمى شما را به این کار انحرافى نکشانده است، بلکه تجاوز وطغیان است که دامانتان را به چنین ننگى آلوده کرده.
