(آیه 83) در اینجا از سرگذشت آموزنده یکى دیگر از پیامبران بزرگ خدا سخن مى گوید; او «ایّوب» ودهمین پیامبرى است که در سوره انبیاء اشاره به گوشه اى از زندگانى او شده است.
«ایوب» سرگذشتى غم انگیز، ودر عین حال پرشکوه وبا ابهت دارد، صبر وشکیبایى او مخصوصاً در برابر حوادث ناگوار عجیب بود، به گونه اى که «صبر ایوب» یک ضرب المثل قدیمى است.
مى فرماید: «وایّوب را (به یادآور) هنگامى که پروردگارش را خواند (وعرضه داشت): بدحالى ومشکلات به من روى آورده وتو مهربانترین مهربانانى»! (وَاَیُّوبَ اِذْ نادى رَبَّهُ اَنّى مَسَّنىَ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ).
(آیه 84) این آیه مى گوید: «به دنبال این دعاى ایّوب، خواسته اش را اجابت کردیم ورنج وناراحتى او را برطرف ساختیم» (فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَکَشَفْنا ما بِه مِنْ ضُرٍّ).
«وخانواده او را به او بازگرداندیم، وهمانندشان را به آنها افزودیم» (وَآتَیْناهُ اَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ).
«تا رحمتى از ناحیه ما (بر آنها) باشد وهم یادآورى وتذکرى براى عبادت کنندگان پروردگار» (رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَذِکْرى لِلْعابِدینَ).
تا مسلمانان بدانند مشکلات هر قدر زیاد باشد وگرفتاریها هر قدر فراوان ودشمنان هر قدر فشرده باشند باز با گوشه اى از لطف پروردگار همه اینها برطرف شدنى است، نه تنها زیانها جبران مى شود بلکه گاهى خداوند به عنوان پاداش صابران با استقامت همانند آنچه از دست رفته نیز بر آن مى افزاید.
