این سوره به حکم آنکه از سوره هاى «مکّى» است خطوط اصلى سوره هاى مکى یعنى بحث از «مبدأ» و«معاد» و«بشارت» و«انذار» را قویاً تعقیب مى کند وروى هم رفته در آن چند بخش جلب توجه مى کند.
1ـ قبل از هر چیز سخن از عظمت قرآن است.
2ـ سپس بحثى پیرامون نشانه هاى خداوند در آسمان وزمین دارد.
3ـ بحث دیگرى پیرامون آفرینش انسان از «خاک» و«آب نطفه» و«روح الهى» واعطاى وسائل فراگیرى علم ودانش مى باشد.
4ـ بعد از آن از رستاخیز وحوادث قبل از آن یعنى مرگ سخن مى گوید.
5 و6ـ بحثهاى مؤثر وتکان دهنده اى از بشارت وانذار دارد.
به این ترتیب هدف اصلى سوره تقویت مبانى ایمان به مبدأ ومعاد وایجاد موج نیرومندى از حرکت به سوى تقوا، وبازدارى از سرکشى وطغیان است.