(آیه 176) این هفتمین وآخرین حلقه از داستانهاى پیامبران است که در این سوره آمده، وآن داستان پیامبر بزرگ خدا «شعیب» وقوم سرکش اوست.
این پیامبر در سرزمین «مدین» (شهرى در جنوب شامات) و«اَیْکَه» (آبادى معروفى نزدیک مدین) زندگى داشت.
نخست مى گوید: «اصحاب ایکه رسولان (خدا) را تکذیب کردند» (کَذَّبَ اَصْحابُ الاَْیْکَةِ الْمُرْسَلینَ).
(آیه 177) سپس به شرح این اجمال پرداخته، مى گوید: «هنگامى که شعیب به آنها گفت: آیا تقوا را پیشه نمى کنید»؟ (اِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلا تَتَّقُونَ).
در حقیقت دعوت شعیب از همان نقطه شروع شد که سایر پیامبران شروع مى کردند دعوت به تقوا وپرهیزگارى که ریشه وخمیر مایه همه برنامه هاى اصلاحى ودگرگونیهاى اخلاقى واجتماعى است.
(آیه 178) سپس افزود: «من براى شما رسول امینى هستم» (اِنّى لَکُمْ رَسُولٌ اَمینٌ).
(آیه 179) «پس تقوا را پیشه کنید واز خدا بپرهیزید ومرا اطاعت نمایید» که اطاعتم اطاعت اوست (فَاتَّقُوا اللهَ وَاَطیعُونِ).
(آیه 180) این را نیز بدانید که «من در برابر این دعوت از شما اجر وپاداشى نمى طلبم تنها اجر ومزد من بر پروردگار عالمیان است» (وَما اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْر اِنْ اَجْرِىَ اِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمینَ).
(آیه 181) «شعیب» نیز مانند سایر پیامبرانى که گوشه اى از تاریخشان در این سوره قبلا آمده است بعد از دعوت کلى خود به تقوا واطاعت فرمان خدا، در بخش دوم از تعلیماتش روى انحرافات اخلاقى واجتماعى آن محیط انگشت گذارد، وآن را زیر نقد کشید واز آنجا که مهمترین انحراف این قوم مرفه نابسامانیهاى اقتصادى، وظلم فاحش وحق کشى واستثمار بود، بیش از همه روى این مسائل تکیه کرد.
نخست مى گوید: «حق پیمانه را ادا کنید» وکم فروشى نکنید (اَوْفُوا الْکَیْلَ).
«ودیگران را به خسارت نیفکنید» (وَلا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرینَ).
(آیه 182) «وبا ترازوى صحیح، وزن کنید» (وَزِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقیمِ).
(آیه 183) «وحق مردم را کم نگذارید» وبر اشیاء واجناس مردم، عیب ننهید (وَلا تَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاءَهُمْ).
«ودر زمین تلاش براى فساد نکنید» (وَلا تَعْثَوْا فِى الاَْرْضِ مُفْسِدینَ).
(آیه 184) سپس شعیب در آخرین دستورش در این بخش از سخن، بار دیگر آنها را به تقوا دعوت مى کند، ومى گوید: «واز خدایى بپرهیزید که شما واقوام پیشین را آفرید» (وَاتَّقُوا الَّذى خَلَقَکُمْ وَالْجِبِلَّةَ الاَْوَّلینَ).
شما تنها قوم وجمعیتى نیستید که روى این زمین گام نهاده اید، قبل از شما پدرانتان واقوام دیگر آمدند ورفتند، گذشته آنها، وآینده خویش را فراموش نکنید.
