این سوره با حمد وستایش خداوند آغاز مى شود، وبا توحید وایمان وعمل صالح پایان مى یابد.
محتواى این سوره همچون سایر سوره هاى «مکى» بیشتر بیان مبدأ ومعاد وبشارت وانذار است.
مسأله مهم دیگر این که مسلمانان تا آن روز که توانایى دارند به مبارزه ادامه دهند ودر صورت عدم توانایى، همچون «اصحاب کهف» هجرت نمایند.
جالب این که در این سوره به سه داستان اشاره شده (داستان اصحاب کهف، داستان موسى و خضر وداستان ذوالقرنین) که بر خلاف غالب داستانهاى قرآن در هیچ جاى دیگر از قرآن سخنى از اینها به میان نیامده است واین یکى از ویژگیهاى این سوره است.